Ik wil alleen maar goed doen

Ik wil alleen maar goed doen, waarom ziet niemand dat! Een ongelooflijk zachtaardige vrouw zoekt contact op Spiritueel Rotterdam. Ze probeert haar tranen te bedwingen. Maar ze belt niet zomaar, er zit haar iets heel hoog. En ze is er compleet op vastgelopen. Ze begrijpt er echt niets meer van. Ik wil alleen maar goed doen, waarom ziet niemand dat.

Zelfs haar eigen kinderen negeren haar, ze vragen haar alleen als ze haar nodig hebben. Vriendinnen heeft ze niet. Althans niet meer. Als ze zich weer enthousiast in een vriendschap stortte, was er binnen de kortste keren weer iets aan de hand. Ze is er doodmoe van en eigenlijk speelt dit haar hele leven als een rode draad.

Hoe oud ben je, vraagt de paragnost van Spiritueel Rotterdam. Nou schrik niet, ik ben al 56. Waarom zou ik daar van moeten schrikken. Nou dat je zo’n huilebalk aan de telefoon hebt. Je zult wel denken.

Nou zegt de paragnost, al zijn we 80, met huilen is niets mis. Het is juist mooi, dat je het kunt en je het jezelf toestaat. Er verandert iets aan de andere kant, voelt de paragnost. Het blijft even stil. Er is een gevoelige snaar geraakt.

Dat weet de paragnost, die heeft niet zomaar voor deze woorden gekozen. Alhoewel die vanzelf kwamen zoals ze kwamen. Daar zegt je iets, mompelt de vrouw. Niemand die het ziet hè, dat zei ik al. Ik wil alleen maar goed doen. Heb je er wel eens bij stilgestaan dat wat je doet, echt gewoon goed is, maar anderen daar misschien niet mee om kunnen gaan?

Heb je er ook al eens bij stilgestaan dat alleen maar goed doen, mensen je daardoor niet zien staan? De paragnost liet de 2 opmerkingen even tot de vrouw doordringen. Dus jij zegt, dat ik het misschien helemaal niet verkeerd doe. Dat kan, dan heb je mensen om je heen die het niet waarderen.

Maar het kan ook zo zijn, en dat is waarschijnlijker, dat je heel veel doet voor anderen, te weinig voor jezelf en om die reden mensen het niet zien. Je werd net heel stil, toen ik aangaf en zei, “het jezelf toestaat”. Schijnbaar raakte dat iets in jou.

Dat klopt, ik heb nog nooit iets voor mijzelf gedaan. Hoe komt dat, vroeg de paragnost van Spiritueel Rotterdam. Geen idee, nooit bij stilgestaan. Ik heb mijn leven geleefd en gedaan zoals ik het heb geleerd. Klaarstaan, lief zijn, er voor een ander zijn.

Heb je er wel eens bij stilgestaan, dat ook jij een eigen leven hebt? En dat altijd maar goed doen voor een ander niet wordt gezien, omdat ze misschien denken, ze heeft niets nodig. Ze vraagt nooit ergens om.

Ik vraag inderdaad nooit ergens om, dat klopt. En heb je er ook al eens bij stilgestaan dat als je altijd geeft, dat dat op een gegeven moment niet meer opvalt? En dat als je altijd geeft, mensen dat zelf irritant kunnen vinden? Is dat zo?

Jazeker, dan denken ze oh nee, heb je haar weer, nederig, onderdanig, zal nooit eens tegengas geven. Heeft geen mening. Het was stil aan de andere kant. Dus jij zegt, dat altijd maar geven, en ik nooit iets vraag, daardoor mensen mij irritant kunt vinden en mij ook niet zien staan?

Dat klopt. Je maakt jezelf er onzichtbaar mee. Zo heb ik het nog nooit gezien en bij stil gestaan. Dat snap ik, zegt de paragnost. Je wist niet beter. Dit is wat je is meegegeven. Tijd voor verandering, geeft de paragnost aan van Spiritueel Rotterdam. Nou zeker weten. Wat een fijn consult, mijn tranen zijn gedroogd en ik zie nu heel goed in dat ik ook meetel en daarnaar moet gaan handelen.